marzec 2016 – Maciej Wiśniewski

Chandler – najlepsza borówka do ogrodu

Zbliża się sezon na zakupy drzewek i krzewów owocowych do ogrodu. Jeśli ktoś zamierza wiosną posadzić borówki we własnym ogrodzie to polecam borówkę odmiany Chandler. Dlaczego akurat ta borówka jest najlepsza?

1) Po pierwsze – wielkość owoców. Owoce borówki Chandler są ogromne. Wyjaśni to poniższe zdjęcie, gdzie dokładnie widać różnicę wielkości między odmianą borówki Chandler a innymi popularnymi odmianami (tutaj to chyba Bluecrop).

_DSC1483 — Borówka Chandler i Bluecrop – porównanie wielkości

2) Po drugie – długość owocowania. U mnie w ogrodzie borówka Chandler ma dojrzałe owoce już od połowy lipca do nawet połowy października. Nie trzeba więc zbierać wszystkich owoców na raz, lecz można się nimi delektować na świeżo przez ponad półtora miesiąca.

3) Po trzecie – ilość owoców. Borówka Chandler ma bardzo dużo owoców. Niektóre gałęzie pod ciężarem owoców nawet kładą się na ziemię. Oczywiście obowiązuje zasada, że im więcej owoców na krzaku tym będą one mniejsze. Jeśli więc chcemy mieć większe owoce to należy krótko po zawiązaniu owoców w lecie lekko je poprzerywać.

Karolka zrywa borowki — Borówka Chandler na krzaku w połowie września po kilku zbiorach

4) Po czwarte – smak. Wyborny, pyszny. Borówki Chandler jak i inne odmiany doskonale nadają się do mrożenia. W zimie wybornie smakują w pierogach, ciastach i galaretkach owocowych.

Kilka uwag jak sadzić borówki:

Przygotuj dobre jasne i przewiewne stanowisko. Borówki rosną doskonale w pełnym słońcu jak i w półcieniu. Pod pojedynczy krzak borówki można wykopać szeroką okrągłą nieckę na głębokość 1.5 szpadla (ok. 40 cm) i średnicy ok. 80 – 100 cm na 1 krzak. Boki niecki najlepiej wyłożyć grubą folią, żeby nie przerastały korzenie innych roślin i nie mieszała się ziemia kwaśna ze stałą ziemią ogrodową. Folia może być z pociętych worków po kwaśnej ziemi pod borówki kupionej w sklepie. Głębszych dołków pod borówki robić nie trzeba, bo borówki płytko się korzenią.
Jeśli zamierzasz posadzić więcej krzaków to w jednym rzędzie sadzi się pojedyncze krzaki co 100-130 cm. Rozstaw rzędów to ok. 250 cm. Należy pamiętać, że borówka silnie się rozrasta i żeby wygodnie można było je pielęgnować i zrywać owoce to krzaki nie mogą rosnąć za blisko siebie. Jeśli sadzisz więcej borówek w rzędzie to przygotuj podłużną nieckę na kilka krzaków naraz zamiast kilku pojedynczych.
Kwaśne podłoże, najlepiej specjalistyczne pod uprawę borówki. Można też zastosować mieszankę w proporcjach 50/50 próchniczej ziemi ogrodowej kompostowej i torfu włóknistego kwaśnego o jak najniższym PH (PH = ok. 3.5). Zasyp wykopane niecki pod borówki dobrą, zasobną i kwaśną ziemią a efekt w dobrych owocach będzie murowany.
Jeśli sadzisz więcej krzaków to nie sadź jednej odmiany borówki tylko co najmniej dwie lub trzy. Ideałem będzie jak posadzisz 4-5 krzaków odmiany Chandler a pomiędzy nimi inną odmianę np. wcześniej owocujące Duke czy Patriot i później owocującą odmianę np. Brigitta czy Darrow. Mieszanie odmian polepsza i znacznie wydłuża owocowanie przez krzyżowe zapylanie pomiędzy odmianami.
Po posadzeniu krzaków podłoże najlepiej obłożyć agrowłókniną i z wierzchu wysypać zmieloną korę z drzew iglastych. Uniknie się wtedy w przyszłości pracochłonnego odchwaszczania.
Podlewanie krzaków – najlepiej wodą miękką. Idealna będzie deszczówka. Jak skutecznie łapać deszczówkę opiszę w innym artykule (jak wystarczy ochoty i czasu). Ja w ciągu roku tylko z jednej rury spustowej na dachu wyłapuję kilka tysięcy litrów świeżej deszczówki, którą stosuję między innymi do podmiany wody w domowym akwarium. Inna rura spustowa zasila ogrodowe oczko wodne.
Warto łapać deszczówkę – to bardzo ekologiczne 🙂

_DSC1470 — Borówka Chandler w zestawieniu z Bluecrop i innymi owocami

Pasta rybna z makreli wędzonej

Dzisiaj zamieszczam prosty przepis na zrobienie pasty rybnej z wędzonej makreli. Makrela to smaczna i zdrowa ryba pełna bezcennych kwasów omega-3 i omega-6 oraz drogocennego selenu. Selen przyczynia się do zwiększenia odporności organizmu na szkodliwe działanie wolnych rodników.

Pasta taka to doskonały produkt dla dzieci oraz dla kogoś, kto nie lubi długo bawić się w wybieranie ości z ryb a chce szybko zrobić zdrowe i smaczne kanapki do szkoły czy pracy.

Czas przygotowania: ok. 10-15 minut

Potrzebne składniki:

świeża makrela wędzona – 1 szt. (nie należy kupować zleżałych suchych ryb)
ogórki kiszone – 1-2 szt. zależnie od wielkości
cebula – połówka lub 1 szt. zależnie od wielkości
pieprz czarny świeżo zmielony
olej rzepakowy lub inny – ok. 1 łyżka
majonez – 1 łyżka
musztarda – 1 łyżeczka

Orientacyjnie ryby powinno być 4-5 razy więcej objętościowo od ogórków i cebuli, czyli na 4-5 części ryby należy dodać 1 część cebuli i 1 część ogórków.

P1110435ostr — Zestaw składników na pastę z makreli

Przygotowanie:

Makrelę obieramy ze skóry i dokładnie oddzielamy mięso od ości. Mięso powinno być wyczuwalnie tłuste i lekko przyklejać się do palców. Jak tak nie jest to znaczy, że ryba nie jest świeża i należy takich ryb w przyszłości unikać.
Ogórki kiszone szatkujemy na malutkie kawałeczki.
Podobnie siekamy cebulę. Ja cebulę na pastę krótko siekam w blenderze.
Wszystkie składniki wrzucamy do małej miski i dokładnie mieszamy widelcem lub palcami.
Pieprzymy do smaku i jeśli ryba i ogórki była mało słone to można pastę dosolić.

P1110443 — Wszystkie składniki już w misce przed wymieszaniem

Gotowa pasta powinna się łatwo smarować na kanapkach. Gdy ryba będzie świeża to w zasadzie gwarantowane jest, że pasta będzie smaczna.

Pasta wyśmienicie smakuje na kanapkach ze świeżego chleba.

Smacznego.

Barszcz czerwony bezmięsny

Przepisów na barszcz jest bardzo dużo i trudno się w tym wszystkim połapać. Moja wersja jest bardzo prosta i smaczna. Bazuje tylko na naturalnych składnikach bez stosowania jakichkolwiek koncentratów czy ekstraktów barszczopodobnych.

Barszcz gotuje się dwuetapowo. Najpierw przez 1.5 godziny gotuje się sam bulion warzywny a w czasie gotowania bulionu moczy się suszone grzyby i przygotowuje pozostałe składniki barszczu.

Czas przygotowania: ok. 3 godziny gotowania + 12 godzin dochodzenia barszczu w chłodzie.

Składniki podane są na ok. 1.5 litra gotowego barszczu, czyli ok. 4-5 średnich porcji.

Najpierw składniki na bulion warzywny:

Cebula – średnia 1 szt.
Marchewki – kilka sztuk
Por – kawałek
Seler – mały kawałek
Pietruszka korzeń – 1-2 szt. w zależności od wielkości
Warzywko lub kucharek – ok. 2-2.5 płaskie łyżeczki (stosuję do zup zamiast soli)
Woda – 1.5 litra

Przygotowane warzywa powinny wyglądać podobnie jak na zdjęciach

P1110386 — Warzywa przygotowane do ugotowania bulionu

P1110387 — Warzywa na bulion w garnku z wodą

Całość gotować ok. 1.5 godziny na spokojnym ogniu.

Po 5-10 minutach gotowania sprawdzić czy bulion nie jest za mało słony i uzupełnić słoność odrobiną warzywka.

Pozostałe składniki barszczu:

Buraki: kilka sztuk o łącznej masie ok. 750 g
Grzyby suszone – 1 garść
Cebula do podsmażenia – 1 średnia sztuka o masie ok. 120 g
Liście laurowe – 2-4 sztuki w zależności od wielkości
Pieprz ziarnisty – ok. 15 ziarenek
Ziele angielskie – ok. 5-7 szt.
Majeranek – ok. 2 czubate łyżki (można też dać 2 razy tyle i też będzie dobrze)
Cukier – ok. 1-2 łyżeczki (jeśli barszcz będzie za mało słodki, zależnie od odmiany buraków)
Masło klarowane – 1 łyżka do podsmażenia cebulki
Sok z wyciśniętej cytryny – 2-4 łyżki w zależności od smaku

Pozostałe składniki barszczu powinny wyglądać podobnie jak na zdjęciu:

P1110389 — Pozostałe składniki barszczu, jeszcze przed posiekaniem

P1110402 — Proporcje przypraw do barszczu

1) Najpierw w czasie gdy gotuje się bulion w małej miseczce moczymy garść suszonych prawdziwków lub podgrzybków. Do moczenia tych grzybków trzeba przyjąć ok. 150-200 ml wody (niecała szklanka wody).

2) Buraki obieramy i kroimy na małe cienkie plasterki o grubości kilku mm. Po pocięciu odkładamy je do osobnego talerzyka

P1110395 — Buraki cienko pokrojone w małe kawałki

3) Cebulę obieramy i kroimy na drobniutkie kawałki.

Całość po posiekaniu powinna wyglądać mnie więcej tak:

P1110399 — Wstępnie przygotowane składniki na barszcz

Podsmażamy cebulę na osobnej małej patelni na 1 łyżce masła klarowanego. Smażymy do lekkiego zrumienienia – nie za długo. Po skończeniu smażenia odstawiamy patelnię z ognia na bok. Cebulkę dodamy na końcu gotowania do gotowego barszczu.

P1110392 — Cebulka przed smażeniem – drobno posiekana

P1110412 — Cebulka po smażeniu, jest już gotowa

4) Po skończeniu gotowania bulionu warzywnego wyciągamy z niego ugotowane warzywa dobrze je odciskając – szczególnie cebulę.

5) Grzybki wyciągamy z moczenia i siekamy na drobne kawałki. Wodę po grzybkach dolewamy do bulionu warzywnego.

P1110407 — Posiekane grzybki i woda po godzinnym moczeniu grzybów suszonych

5) Do gotowego wywaru wsypujemy posiekane buraki oraz dodajemy przyprawy: pieprz, ziele angielskie, liście laurowe i majeranek. Gotujemy pod przykryciem przez ok. 30 minut.

6) Dodajemy do barszczu przysmażoną wcześniej cebulkę, mieszamy i smakujemy. Można lekko doprawić do smaku solą i pieprzem.

7) Doprawiony barszcz gotujemy jeszcze przez ok. 40 minut na bardzo małym ogniu z lekko uchyloną pokrywką. Wywar powinien tylko delikatnie bąbelkować.

8) Na koniec wlewamy sok z wyciśniętej cytryny, mieszamy i smakujemy. Jak coś nie gra to jeszcze można lekko doprawić.

9) Teraz barszcz nie ma jeszcze ciemnego koloru. Nie należy się tym przejmować. Zakrywamy garnek z barszczem i ugotowanymi burakami i zostawiamy na noc w chłodnym miejscu.

P1110416 — Barszcz po gotowaniu, jeszcze brak mu koloru. Teraz idzie do chłodu na nocne dochodzenie.

10) Następnego dnia kolor barszczu będzie wzorowy a smak wyśmienity. Wyciągamy kawałki buraków i pozostawiamy sam wywar z grzybkami i cebulką lub odcedzamy sam wywar (w zależności od gustu).
Jeśli barszcz będzie za mało słodki to na koniec możemy go dosłodzić cukrem.

Barszcz można podawać z uszkami grzybowymi, pierogami lub smażonymi krokietami. Dobrze też smakuje w wersji solo do wypicia.

Smacznego.

Dach zielony

Jak ktoś ma w domu lub ogrodzie smutny dach, to można go pięknie ożywić zakładając tzw. dach zielony. Budowa takiego dachu jest bardzo prosta i możliwa do wykonania samemu bez żadnych specjalistycznych narzędzi. Zobaczcie kilka zdjęć – jak to wygląda na gotowo.

38_DSC8121 — Dach zielony po kilku miesiącach od założenia

36_DSC8117 — Kwitnące goździki na dachu zielonym

39_DSC8131 — Kwitnące kwiaty na dachu zielonym

41_DSC8129 — Kwitnące kwiaty na dachu zielonym

40_DSC8137 — Kwitnące kwiaty na dachu zielonym

Polecam dach ekstensywny (taki jak na zdjęciach), gdyż jest najlżejszy, najtańszy i praktycznie bezobsługowy. Minimalna grubość wszystkich warstw dachu ekstensywnego na kruszywie wynosi ok. 6-8 cm. Można też zbudować go na gotowej macie wegetacyjnej, ale taki dach ma mniejszą zdolność do kumulacji wody i przez to jest trudniejszy w utrzymaniu.
Rośliny na dachu ekstensywnym przystosowane są do trudnych warunków życia i długo wytrzymują bez nawadniania. Zaletą dachu ekstensywnego jest też to, że trudno jest na takim dachu egzystować obcym, nie pożądanym roślinom. Z roślin królują tu: rozchodniki, mchy i goździki.

Cały system najlepiej zamówić w specjalistycznej firmie. Ja materiały na swój dach zielony zamówiłem w firmie Xero Flor z Leszna Dolnego. Miły Pan powiedział przez telefon co będę potrzebował i wysłał do Poznania kurierem towar zgodnie z zamówieniem.

O szczegółach można poczytać tu: XERO FLOR – link do strony

Fotorelację z zakładania dachu zielonego na mojej ogrodowej altance można zobaczyć tu: Fotorelacja – link do galerii zdjęć

Jak ktoś będzie miał jakieś pytania to proszę śmiało pytać.

Zupa tajska przepis

Sprawdzony przepis na pyszną i rozgrzewającą zupę tajską na mleczku kokosowym. Przepis podpatrzony na urodzinach u poznańskich przyjaciół podczas gościnnego gotowania 🙂

Czas przygotowania i gotowania – ok. 30 minut

Potrzebne składniki – porcja dla 4-5 osób (lub dla 2 osób na 2 dni):

Imbir świeży – ok. 200 g (powinien być w miarę młody, soczysty i nie włóknisty).
Papryka słodka świeża czerwona – 1 szt. średniej wielkości.
Papryka chili świeża – 0.5 – 1 szt. zależnie od wymaganej ostrości (gdy brak świeżej to może być też papryka ostra zmielona w proszku).
Cebula czerwona (może też być biała) – 2 – 3 sztuki zależnie od wielkości.
Czosnek świeży – ok. 5 6 ząbków (zależnie od wielkości).
Limonka – 1 szt. (gdy brak to może być zwykła żółta cytryna).
Grzyby mun – 1 garść – najlepiej już posiekane na drobne kawałki.
Piersi z kurczaka lub indyka – ok. 0.5 kg.
Krewetki koktajlowe mrożone – ok. 0.4 kg (jak ktoś nie lubi krewetek to można je pominąć).
Mleczko kokosowe – 2 – 3 puszki.
Woda – 1 szklanka (ok. 0.2 – 0.3 litra).
Przyprawy: sól, pieprz czarny, cukier, imbir, papryka słodka, papryka ostra (gdy brak świeżej papryki chili).
Olej do smażenia rzepakowy lub inny – ok. 1 – 2 łyżki.

Wszystkie składniki kroimy i odkładamy do osobnych miseczek lub talerzyków. Orientacyjne proporcje powinny być takie, że imbiru, papryki słodkiej i cebuli po pokrojeniu powinniśmy mieć objętościowo podobną ilość.
Gdy nie mamy pokrojonych suszonych grzybów mun tylko w większych kawałkach to należy ugotować garść tych grzybów przez ok. 10 minut i po wyjęciu i wystudzeniu należy je pokroić na podłużne kawałki.
Imbir obieramy, siekamy na drobne podłużne 3-5 cm paseczki.

Podobnie kroimy świeżą paprykę czerwoną.

Paprykę chili należy ostrożnie drobniutko posiekać. Należy uważać żeby przypadkiem nie potrzeć oczu, bo będzie krzyk 🙂 Ja staram się też unikać kontaktu ze skórą dłoni, bo potem godzinami palce szczypią.
Cebulę obieramy i kroimy na podłużne cienkie piórka.

Czosnek obieramy i kroimy na cienkie plasterki.

Krewetki mrożone wsypujemy do osobnej miseczki.
Piersi z kurczaka kroimy na cienkie plasterki wielkością przypominające krewetki koktajlowe (najlepiej kroi się piersi lekko zmrożone).

Limonkę dokładnie myjemy i ucieramy skórkę na drobnych oczkach tarki. Sok z limonki posłuży później do zalania zupy pod koniec gotowania.

P1110326 — Limonka na tarce o małych oczkach

Po posiekaniu wszystkie składniki powinny wyglądać mniej więcej tak jak na zdjęciu:

P1110348 — Zupa tajska – gotowe składniki

Gdy wszystkie składniki są już przygotowane to zaczynamy smażenie i gotowanie.

Najpierw podgrzewamy głęboki garnek najlepiej teflonowy i wlewamy ok. 2 łyżki oleju
Wsypujemy imbir i smażymy samodzielnie ok. 5 min. co chwilę mieszając.
Następnie wsypujemy cebulę i smażymy całość ok. 1-2 minuty.
Kolej na czosnek i kolejne 1-2 minuty delikatnego smażenia.
Zupa tajska – etap 4 – dodano do imbiru cebulę i czosnek
Teraz kolej na krewetki, mięso z piersi z kurczaka i grzyby mun. Wszystko wsypujemy i razem smażymy ok. 5 minut aż mięsko się lekko zetnie a krewetki przynajmniej rozmrożą.
Zupa tajska – etap 5 – dodano mięso, krewetki i grzyby mun
Następnie zalewamy wszystko mleczkiem kokosowym. Puszki po mleczku możemy przepłukać świeżą wodą i również dolewamy do całości (wody w sumie dodajemy ok. 1 szklanki).
Gotujemy do czasu gdy zupa będzie przez ok. 5 minut lekko wrzeć. Co jakiś czas należy zawartość dobrze zamieszać drewnianą chochlą.
Dodajemy paprykę słodką i jak mamy to również świeżą paprykę chili.
Gotujemy całość przez kolejne 2-3 minuty.
Teraz wsypujemy startą skórkę limonki i wyciskamy sok z limonki do gotującej zupy.
Dodajemy przyprawy w ilości zależnej od wymaganego smaku:
– sól do smaku (u mnie były to 2 płaskie łyżeczki),
– trochę świeżo zmielonego pieprzu (u mnie ok. pół łyżeczki),
– sproszkowana słodka papryka (u mnie 1 płaska łyżeczka),
– jak nie mieliśmy świeżej papryki chili to dodajemy ok. pół łyżeczki ostrej sproszkowanej papryki chili
– curry (u mnie 1 czubata łyżeczka przyprawy curry),
– cukier (u mnie 3 płaskie łyżeczki).

Zupa tajska pod koniec gotowania po dodaniu przypraw
Gotujemy jeszcze ok. 2-3 minuty i sprawdzamy jak zupa smakuje. Jeśli trzeba coś skorygować to doprawiamy do smaku. Pamiętać należy, że smak zupy układa się po ok. 15 minutach i wtedy polecam zacząć konsumpcję.
Wg mnie następnego dnia po podgrzaniu zupa smakuje najlepiej.

Smacznego 🙂